Γουέστ, Μπέντζαμιν

(Benjamin West, Σπρίνγκφιλντ, Πενσιλβάνια 1738 – Λονδίνο 1820). Αμερικανός ζωγράφος. Θεωρείται ο παλαιότερος σημαντικός ζωγράφος ιστορικών πινάκων. Από την παιδική του ηλικία άρχισε να διακρίνεται ως προσωπογράφος, πρώτα στη Φιλαδέλφεια και ύστερα στη Νέα Υόρκη. Δεν άργησε ωστόσο να ασχοληθεί αποκλειστικά με ιστορικά θέματα (Ο θάνατος του Σωκράτη). Το 1760 επισκέφθηκε τη Ρώμη, όπου συνάντησε τον Ραφαέλ Μενγκς, ο οποίος τον ενθάρρυνε. Ύστερα ταξίδεψε στη Φλωρεντία, στην Μπολόνια και στη Βενετία. Το 1763, μετά την επιτυχία που γνώρισαν οι πίνακές του εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Εκεί ο βασιλιάς Γεώργιος Γ’ τού ανέθεσε αρκετές παραγγελίες, όπως τον πίνακα Η αναχώρηση του Ατιλίου Ρεγούλου (1769), τη διακόσμηση του βασιλικού παρεκκλησίου και το σαλόνι του πύργου του Γουίνδσορ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας και πρόεδρός της μετά τον θάνατο του Ρέινολντς (1792)· από το υψηλό αυτό αξίωμα αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1801, όταν έχασε την προστασία του βασιλιά. Παρά τη μεγάλη επιτυχία των ιστορικών και βιβλικών πινάκων του, κατανοητή για την εποχή που έζησε, η ζωγραφική του Γ. είναι ουσιαστικά σκηνογραφική, επηρεασμένη κυρίως από τον Πουσέν και ορισμένους Ιταλούς της σχολής της Μπολόνια. Ωστόσο ο Γ. συνέβαλε σημαντικά στον βερισμό και στον αφηγηματικό ρεαλισμό του τέλους του 18ου αι. (που με αφετηρία το έργο του Γ. είχε πρωτότυπη εξέλιξη στις ΗΠΑ), με τις προσωπογραφίες του και με το έργο Ο θάνατος του στρατηγού Γουόλφ (1771), τον οποίο φιλοτέχνησε με ενδυμασίες της εποχής του, ενώ ο Ρέινολντς και ο βασιλιάς προτιμούσαν ελληνορωμαϊκές ενδυμασίες. «Η συνθήκη του Πεν με τους Ινδιάνους», ιστορικός πίνακας (1772) του Μπέντζαμιν Γουέστ.